Трчање, возење велосипед, вежбање, кардио – тоа се најпопуларните методи за согорување на вишокот калории.
Сето тоа во надеж дека со често вежбање и долготрајно џогирање ќе се согорат вишокот складирани телесни масти.
Тоа изгледа некако вака:
Се мачиш, а телово никако да послуша.
Ова со себе носи две поврзани грешки.
Првата е видот на калории што ќе го согорите.
Калориите се сировина а таа сировина може да дојде од шеќер (гликоза), масти, протеини.
Каде се овие сировини во телото?
- Шеќерот се наоѓа во крвта (како гликоза – нормално ниво е околу 4 грама шеќер во целата крв); во црниот дроб и во мускулите. Шеќерот што е складиран во црниот дроб и мускулите е гликоген – тоа се споени молекули на гликоза, т.е. покрупна форма на гликоза.
- Мастите се во салото, околу органите, во крвта.
- Протеините се во мускулите, во крвта.
Така, зависно од исхраната и начинот на вежбање, телото има три избори што да согорува. Изборите ги спроведува преку конкретни хормони за секој избор.
Кои хормони ќе ги „праќа“ да ја вршат работата зависи од вас.
Не можете лесно да согорувате масти ако постојано имате висок внес на јаглехидрати. Не можете ни да допрете до мастите. Допирате само до гликогенот кој, по вежбањето, го обновувате со нов внес на јаглехидрати. Тоа е режимот наречен „Тапкање во место“. Многу е популарен.
Втората грешка е креирање сооднос на хормоните што не е поволен за градење мускулна маса и губење вишок сало.
Наместо ова, обидете се со следниов пристап:
Направете вашето тело да ги топи мастите за вас, а не вие за него.
Не треба да се горат „калории“. Треба да се горат масти.
Тоа што активностите како џогирање, возење велосипед и сл., трошат калории не значи дека се поволни. На пример 30 минутно џогирање со умерено темпо може да потроши околу 300 калории.
300 минијатурни калории. Но тие 300 минијатурни калории ќе бидат потрошени од складираниот гликоген а не од салото. Телото собира околу 500 гр гликоген во мускулите и црниот дроб. Тоа се 2000 калории. Уште 1700 додека да дојдете до мастите. Но до тогаш кортизолот ќе ги троши мускулите.
Со „стандардната“ исхрана тие 300 калории ќе бидат надокнадени со нови јаглехидрати. Гликогенот повторно ќе се наполни. Доколку вежбате 5 пати по два часа и трчате неколку пати неделно ќе изгорите повеќе калории но ќе го изгорите и тестостеронот и хормонот за раст кои се едни од главните градители на мускули и топачи на масти. Ќе си обезбедите и постојано висок кортизол.
Нов прилив на јаглехидрати ќе го „изгори“ глукагонот, еден од најважните топачи на масти. (Глукагон ≠ гликоген.)
Гликогенот (а и глукагонот) се регулира првенствено преку исхрана, а потоа преку физичка активност.
- Држете ги јаглехидратите ниско. Прегледајте ја табелата на продукти за да видите колку јаглехидрати содржат и направете ги потребните пресметки.
- Вежбајте за да градите мускулна маса, а не за да топите сало.
- Вклучете сложени вежби во секој тренинг.
- Правете спринтови.
- Спијте 8 часа.
- Почнете програма за исхрана и вежбање во која се опфатени сите клучни фактори.
Салото не треба да се топи со трчање или вежбање. Телото треба да се префрли во режим на согорување масти. Овој режим најбрзо гради чиста мускулна маса.
Тогаш:
Самото тело ќе се погрижи за вишокот сало бидејќи ќе го искористува за енергија доколку правилно вежбате и правилно се храните.
Тоа изгледа некако вака:
