Ако не си вежбал 3 години тоа не е оправдување за тоа што сега си ист или ослабен или здебелен.
Тоа не е оправдување туку најчесто доказ дека не си имал доволно резултати во периодот кога си вежбал.
Луѓето што се незадоволни од своите резултати се најсклони кон одолговлекување и прекинувања.
Ако по патот остваруваш успеси, мотивацијата едноставно резултира.
Мотивацијата станува преценета и оскудна во недостаток на добри резултати.
Вежбањето не треба да биде тортура. Најчесто вежбањето претставува тортура во отсуство на добри резултати, односно подобрувања.
Најчестата причина за отсуство на добри резултати не е неупорност или непосветеност туку незнаењето, митовите и лажните податоци.
Упорноста и посветеноста се резултат од постигнати добри резултати.
Постигнати добри резултати доаѓаат од правилно усмерени напори (значи базирани на вистинити податоци), а не од митови, „авторитети“ или популарни идеи.
Упорноста е неопходна но таа се гради.
Удирајќи со глава во ѕид „упорно и упорно“ може да се сруши ѕидот но нема да остане главата. Тоа е тврдоглавост, а не упорност.
Тврдоглавоста е упорност без памет.
Упорноста без памет не е базирана на вистинити податоци и знаење.
Вистинитите податоци сами по себе не се доволни ако не станат твои функционални вистини. За да станат твои функционални вистини, мора да ги учиш тие вистини и да ги практикуваш. Ако тоа ти донесе посакувани резултати, тогаш тие се функционални вистини. Тогаш имаш искуство, но пред сè – знаење. Знаењето е искуство со функционални вистини.
Искуството како искуство нема вредност ако од него не резултирале нови функционални вистини и добри резултати.
Функционалните вистини не може целосно да бидат сфатени како такви (теоретско знаење) без искуство со нив (вистинско знаење).
Мускултура е изградена врз функционални вистини.
